Scrum Takımlarını Yapılandırmak – I
Atomlar kendi başınayken, hayatlarında pek bir hareket yoktur. Asıl curcuna, birleştikleri zaman başlar…
Niyet o olsun ya da olmasın, üretilen bir sistemin onu üreten grubun (takımın) yapısını yansıtması eğilimi vardır. Bu gerçeğin avantajını kullanarak grup (takım) yapısını buna göre tasarlayıp üretilmek istenilen sistemin yapısına erişmek mümkündür.” (Conway 1968; Conway Kanunu)
Eğer gerçeklik buysa, yani bir ürün onu üreten takımın yapısını yansıtıyorsa, takımlara dahil olacak bireylerin nasıl organize edileceği, her tür Scrum takımı için önemli bir karardır. Bu kararın unsurları; takım büyüklüğü, iş alanına olan aşinalık, iletişim kanalları, sistemin teknik tasarımı, kişisel tecrübe düzeyleri, kapsanacak teknolojiler, bu teknolojilerin yenilik durumu, takım üyelerinin nerede konuşlanacağı, rekabet ve piyasa baskısı, proje takvimi hakkındaki beklentiler ve çok daha fazlasıdır…
Scrum takımlarını yapılandırırken, iki kritik unsura bakmak gerekiyor; takımların küçük tutulması ve takımları uçtan-uca kullanıcının görebileceği işlevler teslim edebilecek şekilde yönlendirmek. Ayrıca her takımda doğru insanların olmasının önemi ve bu kişileri birden fazla iş ile bölmemek, diğer göz atacağımız konular.
Amazon’un Pizzaları
Agile dünyasının lider şirketlerinden biri olan Amazon’da Agile ekipleri için kullanılan bir deyim oluşmuş durumda: “İki pizza yetmeli!” (Deutschman 2007). Güzel bir benzetme ile özetlenen aslında şu: takımlar, Scrum rehberinde de şiddetle tavsiye edildiği üzere, 3 ila 9 kişi arasında olmalı. Bir takıma yemek ısmarlamamız lazımsa, 2 büyük pizza ile takımı doyurabilmeliyiz. Böyle bir durumda, 15 kişilik bir takıma yemek ısmarlamaya çalışmanın bile nasıl zor bir iş haline geldiğini düşünmek faydalıdır. “İletişim Karmaşıklığı” dediğimiz durumu, şöyle açıklayalım:
Bir takımda iletişim kanalı sayısı, kişi sayısına bağlı olarak [n * (n – 1) / 2] olarak formüle edilir. Dolayısıyla, kişilerin birbirileri ile tam olarak iletişim kurabilmeleri için 5 kişilik bir takımda 10, 6 kişilik bir takımda ile 15 tane iletişim kanalı gerekir.
Takımdaki üye sayısı 10 olduğunda iletişim kanalı, 45’e çıkar, 15 olduğunda ise 105 iletişim kanalının açılması ve kullanılması gerekir. Buna, “iletişim maliyeti veya yükü” diyebiliriz. Şekillerin gösterdiği üzere, Scrum takımlarının 3 ila 9 kişi arasında bir büyüklükte olması ideal olandır.
Takımların 9 üyeden büyük olması isteği varsa buna 2 takım oluşturarak yanıt vermek
mümkündür. Sanılanın aksine, iki takımla işler 15 kişilik tek takımdan çok daha hızlı yürür. Düşünülen “yönetim sorununu”, takımların kendini yönetme (self-organizing) yeteneği çok kolay şekilde çözecektir.
Neden İki Pizza Yeterli?
Adil olmak gerekirse, büyük takımların bazı avantajları olduğu yadsınamaz. Büyük takımların çok farklı yeteneklere, tecrübeye ve yaklaşımlara sahip olan üyeler barındırmaları mümkündür. Büyük takımlarda kilit durumda bir üyeyi kaybetme riski daha azdır. Hatta, bireylerin teknolojinin veya uygulamanın bazı alanlarında derin uzmanlaşma imkanları da olabilir.
Küçük takımların avantajlarına ve üretkenlik / verimlilik karşılaştırmalarına, yazının ikinci bölümünde bakacağız…
(I. Bölümün Sonu)
